Borowina – czarne złoto

Borowina – czarne złoto

Autorem artykułu jest Daniel

Borowinę można śmiało określić jako jeden z najcenniejszych darów Matki Natury. Wspomaga się nią leczenie wielu schorzeń, między innymi mięśni, stawów czy kości. Pomaga również przy stanach zapalnych, a nawet przy chorobach kobiecych. Co więcej, po kąpieli lub okładzie borowinowych skóra staje się niezwykle gładka.

Borowina pochodzi ze złóż, które zaczęły się formować po ustąpieniu lodowca około 10 tysięcy lat p.n.e. Powstała ona z obumarłej bagiennej roślinności, która występowała w środkowo-wschodniej Europie. Określa się ją czarnym złotem Polski, ponieważ jest ona nieskazitelnie czysta, a jej jakość jest zawsze niezwykle wysoka. 

Borowiny użyto po raz pierwszy w celach leczniczych w Krynicy Górskiej w 1858 roku; obecnie zabiegi z jej wykorzystaniem robi się w wielu różnych ośrodkach uzdrowiskowych. Chociaż są one na tyle nieskomplikowane, że nic nie stoi na przeszkodzie, by wykonywać je w zaciszu domowym.

Sekret borowiny tkwi w jej organicznych składnikach, pośród których wymienić można między innymi: białka, żywice, węglowodany, garbniki, kwasy humusowe i fulwonowe czy makro- i mikroelementy. Ten torfowy muł zawiera też związki o działaniu estrogennym, które stymulują czynności jajników i oddziałują na korę nadnerczy, co jest szczególnie istotne w przypadku chorób kobiecych. Co więcej, borowina zawiera również bardzo dużo substancji nieorganicznych – są to między innymi sole żelazowe, glinkowe i wapienne, a także krzemionka.

  Dzięki solom i kwasom organicznym borowina ma właściwości przeciwzapalne, ściągające, bakteriobójcze i bakteriostatyczne, dlatego zabiegi z jej użyciem przyczyniają się do regeneracji uszkodzonych tkanek i naskórka oraz do zwiększenia ukrwienia skóry.

Schorzenia, na które pomaga borowina:

- przewlekłe zapalenie jelit,
- choroba wrzodową żołądka,
- stany kurczowe jelita grubego,
- stany zapalne pochwy, przydatków i nadżerek,
- niedoczynność hormonalna jajników,
- rwa kulszowa,
- porażenia i niedowłady,
- zespół bólowy szyjny, barkowy i lędźwiowy,
- oraz wiele innych.

Najpowszechniejsze, szczególnie w ośrodkach uzdrowiskowych, są borowinowe kąpiele, do których przeprowadzenia niezbędne jest około 150 kg borowiny. Miesza się ją z wodą, by otrzymać gęstą substancję o temperaturze nie wyższej niż 45°C. Ze względu na to, że borowina jest złym przewodnikiem i swoje ciepło oddaje bardzo wolno, osobom biorącym tę specyficzną kąpiel nie grozi poparzenie.  Borowina absorbuje wszystkie te zbędne produkty przemiany materii, które ciało wydala pod wpływem ciepła. Ciepło z kolei przyspiesza wchłanianie aktywnych składników torfu i pobudza krążenie.

Wcześniej zostało wspomniane, że kąpiel borowinową można sobie zorganizować w domu. Potrzebna do tego jest specjalna, rozpuszczalna w wodzie kostka torfowa. Do użytku domowego częściej się jednak stosuje dostępne w aptekach pasty borowinowe do miejscowych okładów. 

Cienkie płaty torfu umieszczone w folii nagrzewa się w wodzie, by następnie rozciąć folię, przyłożyć do chorego miejsca i okryć folią, ręcznikiem i kocem. Tego rodzaju kompres należy trzymać przez około pół godziny. Żeby zabieg był skuteczny, należy go powtarzać przez dziesięć dni.

--- Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl