Zaćma. Jak przygotować się do operacji

Zaćma, czy inaczej katarakta (od łacińskiego słowa cataracta) jest chorobą oczu polegającą na zmętnieniu soczewki.
Występuje głównie u osób starszych, choć znane są przypadki choroby dotykających pięćdziesięciolatków a nawet czterdziestolatków.
W zależności od przyczyny choroba może rozwijać się przez wiele lat (początkowo niezauważalnie) lub postępować gwałtownie.
Zaćma nie jest bolesna, dlatego bywa często bagatelizowana i nie jest w porę diagnozowana.

Cztery podstawowe symptomy zaćmy:

•  widzenie jakby za mgłą, aż w skrajnych przypadkach całkowita utrata obrazu,

•  pogorszenie ostrości widzenia,

•  zła ocena odległości.,

•  szybkie męczenie się oczu.

W początkowym okresie rozwoju zaćmy u niektórych chorych stosowane są leki przeciw katarakcie podawane w postaci kropli do oczu (np. Catalin). Krople te nie leczą choroby a mogą jedynie zahamować rozwój zaćmy.
Pamiętajmy:
Jedyną, skuteczną metodą leczenia jest operacja i zastąpienie zmętniałej soczewki soczewką sztuczną.

Leczenie:
Na szczęście utrata widzenia z powodu zaćmy jest stanem, który po zabiegu chirurgicznym można zmieć. Polega to na usunięciu soczewki i wstawieniu nowej, sztucznej o odpowiedniej dla chorego mocy. Nie będę rozpisywał się o metodach, bo to nie jest przedmiotem tego posta.

Co trzeba zrobić w ramach przygotowania do operacji:
Mimo, że obecnie operacja usunięcia zaćmy jest zabiegiem standardowym, to trzeba pamiętać, że jest to ingerencja w nasz organizm i musimy się to tego dobrze przygotować.
Odpowiednio wcześniej zaszczepić się przeciw żółtaczce (pamiętajmy, że odporność nabiera się dopiero po drugiej szczepionce, pomyślmy zatem kilka miesięcy przed zabiegiem).
Przed samym zabiegiem dokonać badań biometrii oka, oraz wykonać szereg badań krwi (między innym na krzepliwość ) oraz badania EKG.
Oczywiście w zależności od stanu zdrowia lekarz kierujący może zlecić dodatkowo i inne badania.

Sam zabieg i pobyt w szpitalu jest obecnie skrócony do niezbędnego minimum. W zasadzie nie słyszałem, aby pobyt trwał więcej  niż 2-3 dni.
Pacjent przez około miesiąc po zabiegu musi uważać na wzrost ciśnienia w gałce ocznej, czyli nie może gwałtownie się schylać, podnosić ciężkich przedmiotów, unikać wysiłku fizycznego itp.